Protezy osiadające całkowite

Proteza całkowita (popularnie zwana „sztuczną szczęka”) jest to uzupełnienie stosowane w przypadku braku wszystkich zębów. Protezy te wytwarzane są z akrylu, który czasem wzmacniany jest siatką z metalu szlachetnego. Zęby w takiej protezie mogą być wykonane z akrylu lub porcelany. Utrzymanie protez akrylowych w ustach Pacjenta polega na zasadzie ich przyssania do tkanek miękkich. Siły wywierane przez żucie pokarmów przenoszone są za pomocą płyty protezy na kość i błonę śluzową. Twarz Pacjentów użytkujących ten rodzaj uzupełnienia protetycznego przestaje być zniekształcona wskutek zapadnięcia warg i policzków spowodowanego utratą wszystkich zębów i ubytkiem kości wyrostka zębodołowego. Proteza całkowita to popularne rozwiązanie uzyskane stosunkowo niskim kosztem finansowym, posiadające jednak sporo wad: trudności w przywyknięciu do protezy, dyskomfort podczas użytkowania, niedogodności w spożywaniu posiłków, destrukcyjne działanie na podłoże kostne oraz konieczność ich wymiany co kilka lat (najczęściej 5 lat).

Wykonanie protezy całkowitej zajmuje 4-5 wizyt. Na pierwszym spotkaniu dentysta wykonuje dwa wyciski górny oraz dolny na standardowych, metalowych łyżkach, który wysyła do pracowni protetycznej. Na drugiej wizycie lekarz dostaje od technika łyżki wyciskowe (z tworzywa sztucznego) przygotowane indywidualnie dla Pacjenta na podstawie poprzednich wycisków. Stomatolog ponownie wykonuje wycisk na otrzymanych łyżkach. Na trzeciej wizycie dentysta ustala wysokość zwarcia (czyli sprawdza sposób zagryzania Pacjenta i ustala jaka powinna być wysokość zębów ustawionych w protezie) oraz dobiera kolor zębów wraz z pacjentem. Czasami wizyta druga i trzecia mogą odbyć się na jednej. czwarta wizyta to przymiarka próbnej protezy (czyli protezy z akrylowymi zębami ustawionymi w wosku). Lekarz ocenia funkcjonalność i poprawność wykonania pracy, a pacjent sprawdza efekt estetyczny. Na ostatnim spotkaniu dentysta przymierza pacjentowi gotowe protezy, sprawdza przyleganie i utrzymanie protezy oraz dokonuje ewentualnych korekt, na końcu wizyty lekarz udziela Pacjentowi wskazań dotyczących użytkowania protezy i wizyt kontrolnych. Pierwsza kontrola powinna odbyć się następnego dnia. Jeżeli w tym czasie Pacjent miał problem z użytkowaniem protezy z powodu bólu, to na kilka godzin przed wizytą konieczne jest założenie protezy i jej noszenie, gdyż tylko wtedy dentysta widząc zmiany na błonie śluzowej będzie mógł skorygować protezę w odpowiednich miejscach. Kolejne wizyty kontrolne powinny się odbywać w razie niepokojących objawów, oraz również w przypadku ich braku, regularnie co 6 miesięcy.

Należy pamiętać, że protezy ruchome należy na noc wyjmować z ust, oczyścić je za pomocą szczotki i wody z mydłem i przechowywać w suchym, czystym miejscu. Proteza powinna być czyszczona po każdym posiłku (przynajmniej 2 razy dziennie). Stosowanie różnego rodzaju środków mających wspomóc utrzymanie protezy jak kleje, proszki, czy podściółki jest pewnego rodzaju ostatecznością i może być stosowane tylko w początkowym okresie przyzwyczajania się do protez (o ile zaleci tak stomatolog) oraz u osób wykonujących zawód aktora, śpiewaka, czy prezentera telewizyjnego. W przypadku, kiedy konieczna jest naprawa protezy (złamanie, pęknięcie, wypadnięcie zęba z protezy) nie należy wykonywać napraw we własnym zakresie, gdyż może to spowodować zmiany w jej budowie i brak możliwości naprawy później przez stomatologa. Złamane uzupełnienie nie powinno być noszone, gdyż może to skutkować wytarciem się brzegów złamania, co uniemożliwi jego sklejenie.